هیچ نگو…

یک فلاسک چای و یک رودخانه که اعتماد به نفسش از دریا بیشتر است و تنها یک دوربین ،

تنها برای اینکه گرفته باشمت یک سکانس در آغوشم …

اینست تمام دغدغه های مردی که از وصیت کردن بدش می آید !

  مثل آن روزهایی که ساعت ها به تماشای ابرها می نشستی و به دنبال شکل های

متفاوت بودی، یا به جستجوی سیاره ها و سفینه ها در شب به آسمان خیره می شدی

و یا ساعت ها نظاره گر پرنده ها و حیوانات بودی بی آنکه خستگی بر تو غلبه کند.
  شاید در آن دوران کمتر بی حوصله می شدیم و لذت بیشتری از زندگی می بردیم.

  هرچه بزرگتر می شویم نسبت به اطرافمان بی توجه تر می شویم و کمتر چیزی

پیدا می شود تا توجه مان را به خود جلب کند.

  ولی برای بازیافتن شور زندگی، لازم نیست کودک باشیم و به دوران کودکی

بازگردیم، به آنچه نیاز داریم زنده نگه داشتن آن در وجودمان است; همان احساسی که

ساعت ها لبخند را بر لبانمان جاری می ساخت و به زندگیمان هیجان می بخشید.

 این احساس، در وجود همه ما هست، اما شاید لایه ای از حزن آن را فرا گرفته است!

          

خدای عزیزم! مرا گفتی از رگ گردن به تو نزدیک ترم!

آخ! چه زیــبـــــا گـفـتـی...

اگر ذره ای از محبتت نباشد زندگانی بر من تمام است.

                    ......... 

خدایا بار دگر محبتت را بر من روا دار

دلم برای دوست داشتن های راستین تنگ شده

از بار مشکلات شانه خالی کنی !

دراز بکشی و ساعت ها به آسمان خیره شوی...

پا روی پا بیندازی و هیچ کاری نکنی..!

یا اصلا، هر کاری که دلت خواست بکنی

مانند کودکی شوی،

بازی کنی، فریاد زنی، بهانه بگیری، بی هوا

بخندی و هر وقت دلت خواست گریه کنی...

آری ! باید گاهی زد به بیخیالی !

آنقدر بیخیال که بتوانی لحظه ای زندگی کنی.

سهراب!

با تو ام ای سهراب!

کاش می شد سر برآری از خاک

تا با تو حرف زنم

از دل تنگم گویم

که هنوز هم

آفتابی هست یک دست.

سارها امده اند .

تازه لادن ها پیدا شده اند.

اما دانه های دل مردم هنوز پیدا نیست!

و من مثل آن روزها، مثل تو اشک می ریزم.

و دگران می خندند!

بدون حضور تو

با دلی تنها

با هزار آه

با نگاهی بغض آلود به این فاصله

به این شب ها به این کاغذ های باطله

کاغذ هایی برای کشیدن لطافت نگات

برای بیان مخمل رنگ چشمات

بدون تو

این واژه دلتنگی چه معنای دلگیری دارد

چه وسعتی...چه رنگ شبگیری دارد

بدون تو

سوگی دارد فضای اتاقم

و از با تو بودن خیال میبافم

اشک تمدید می شود در نگاهم

بدون تو آه بدون تو...

حسرت چه جولانی میدهد برای لحظه دیدار

جسمم چگونه میجوشد  در این سوی دیوار

مثل یک بیمار

گذر کند این زمان طعنه تلخی است انگار

بدون تو  قصه نیست

حال امشب و هر شب من است

بدون تو

لحظه های با تو بدون مثل نام قشنگ تو

پرستو وار از خاطره آرامشم کوچ میکند

بدون تو آه که زمان با من انگار گل یا پوچ میکند

بدون تو حال من اما...

پشت یک واژه آه

من تا همیشه تنها

ساده و کودکانه گریه میکنم

یــه  جـورایـــی  خــود آزاری

در برابرش ایستادم

سر تعظیم فرود آوردم

                          زیرا او بهتر از هر کس حقایق را بر من فاش ساخت,

با تماشای او دانستم دوری او چنان افسرده و پژمرده­ام کرده است

که می­خواستم سنگی بردارم بر صورتش زنم و او را در هم بکوبم که

دیگر قادر نباشد این  دل شکسته را بصورت تصویری

این چنان پرچین و چروک نشان دهد...

ولی افسوس دستم حرکت نکرد

زیرا او حقیقت بود و من فریفته و مکر،

او صافی باطن داشت و من غرق در گناه،

او حاکم بود و من محکوم ابدی!؟!

می­گویند نخستین عشق که در شباب جوانی وجود انسان را فرا می­گیرد

هرگز فراموشی شدنی نیست و آتش سوزاننده آن عقل و دل انسان را پایمال می­کند.

من می­گویم که عشق از نخستین روز تا واپسین دم حیات این بشر را

چون شمعی فروزان زنده نگاه میدارد و نشاط و شادمانی بدو می­بخشد.

دل بی عشق انسان را به دیار جنون می­برد و بلای دل صاحبدلان

عشق است و تماشای قد سرو مانند یار. ولی همین بلا مستی

دل انگیزی دارد که شاید از سرچشمه حیات ابدی فرو زندگی خاصی را گرفته و منعکس می­کند.

زندگی بازی شطرنجی است.                  

کاش بلد بودم باخت رو بپذیرم.

کاش بپذیرم آنچه در سرنوشتم نبوده و نیست

کاش عادت کنم به نبودن ها

کاش یاد بگیرم حسرت نخورم

کاش.....

همه ذرات هستي ، محو در روياي بي رنگ فراموشي ست .

                 نه فريادي ، نه آهنگي ، نه آوايي ،

                               نه ديروزي ، نه امروزي ، نه فردايي ،

                                                     زمان در خواب بي فرجام ،

خوش آن خوابي كه بيداري نمي بيند !

 

مرا هر چند بشکستی

نمی خواهم شکست تو

نمی خواهم که اندوهی ببینم حتی در آن چشم مست تو.

نمی خواهم تو را هرگز نمی یابم تو را هرگز

ولی ترک خیال تو نمی دارم روا هرگز

 بچه ها نظرتون راجب شعرا چیه؟؟؟

اینبار که رفتی دیگر برنگرد !

دیگر نه وفایی دارم . . .

نه عشقی . . .

نه محبتی . . .

و نه حساسیتی !

دیگر برنگرد . . .

چیزی که زیاد است عشق های دورغین و کوتاهست !

دیگر برنگرد . . .

کمی تنوع می خواهم .

دیدمش ... تنم لرزید دلم خواست محو تماشایش باشم ؛

دلم خواست تا آخر عمر به او خیره باشم دلم خواست ...

 اما این شرم نگذاشت ؛ چون بنفشه ای سر به زیر افکندم ؛

 به زمین خیره شدم و او به آرامی از کنارم گذر کرد ؛

 با خطی از عطر دورم حصار کشید این دلخواه ترین اسارتی است ؛

 که عادلانه ترین حکمش حبس ابد من است

پاییز یکی از زیباترین فصل های خدا است که

همچون جشنواره رنگ، مملو از

زرد و قرمزها و رنگ هایی است که قلب انسان راتسخیر می کنند و

هیچ وازژه ای جز شکر خداوند متعال را نمی توان بر زبان آورد. بچه ها

عجب ماهی بدنیا اومدم من.چرا میگن غمگینه این فصل؟؟؟ ببین چقد ارامش بخشه!!!!!

 گاهی فقط از کل دنیا دلت یکی را می خواهد

و خودت هم خوب  می دانی …

تا ابد هم که منتظرش بمونی و واسش تلاش کنی

هیچ وقت به دستش نمی آوری

باید بگذاری و بگذری

و تا همیشه اونو توی دلت نگه نداری

و چه سخت است این دانستن …!

پاییز است …

فصل همیشگی لحظه هایم

نرفته دلم هوایت را دارد

به بودنت …

به هوایت…

به دیدنت …

به رنگ و رویت…

به صدای خش خش برگهایت..

وبه باران گاه و بی گاهت  عادت کرده بودم …

به رفتنت اما…

نه…!

طعم سرد یلدا برایت شیرین

ساده هستم

ساده می بینم

ساده می پندارم زندگی را

نمیدانستم جرم می دانند سادگی را

سادگی جرم است و من مجرم ترین مجرم شهرم

ساده می مانم…

ساده میمیرم…

اما…

ترک نمی گویم پاکی این سادگی

اگه کسی رو دوست داشته باشی نمی تونی تو چشماش زل بزنی ...!!

نمی تونی دوریش رو تحمل بکنی ....!!

نمی تونی بهش بگی چقدر دوستش داری ...!!

نمی تونی بهش بگی چقدر بهش نیاز داری ...!!

برای همین عاشقا دیوونه میشن...!!

چند روزیست دست هایم را…

با چند کتاب و نوشته، سرگرم کرده ام اما…

گول نمی خورند…

هیچ چیز معجزه ی دست های تو نمی شود!

 من پذیرفتم شكست خویش را

 پندهای عقل دوراندیش را

 من پذیرفتم كه عشق افسانه است

 میروم شاید فراموشت كنم

می روم از رفتن من شاد باش

روزی میــرسَد

بـــی هیــــچ خَبـــَـــری

بــآ کولـــــه بــــآر تَنهـــآییـَم

دَر جـــآده هــآی بـی انتهــــآی ایـن دنیــآی عَجیـــــب

رآه خــــوآهم افتـــــآد

مَـــن کـــه غَریبـــــم

چـــه فَــــرقی دآرد کجـــــآی ایـــن دنیــــــآ بـآشــــم

همــه جــــآی جهــــآن تنهـــــآیی بــــآ مَـــن است…

همـــــ ه میـگویند "زیبآ مینویسی"!

نمی دآنند تو زیبآ من را بـــآزی دادی....

آهــآآآآآی مـَردم!

اینـــهآ حــآصلِ بآزی او بــآ من است...

اگر خواســـتی بدانـــی چقـــدر ثروتمــــندی،

هرگــــز پول هـــایت را نشـــــمار،

قطـــــره ای اشــــک بریـــز

و

دستــهایــی کـه بــــرای پـاک کـــــردن

اشکـــــهایت مـــــی آیند، را بشــــمار.

آری،ایــن اســت ثـــروت واقـــــــعی

میخواهمتــــــــــــــــــــ…

ولــــی…

دوری…

خیلی خیلی دور

نه دستم به دستانـــــــت میرسد

نه چشمانم به نگاهتــــــــــــــــــ

 عـــشـــق مثـــل کـــشيـــدن دو ســــــر يــــــک کِــــــش مـــيمـــونـــه 

کـــه 2 نـــفر دارن ميـــکــــــشنـــش