وب عاشقانه

بعضی ها رو باید مثل آشغال دور انداخت

ولی انقدر معرفت داریم که اونارو می بوسیم و کنار میذاریم

سلــــــــــامتــــــــــي روزي ڪه

ني ني کـــــــــوچولــــــــــوم با ناراحٺــــــــــي بیــــــــــاد

پیشــــــــــم بغلــــــــــش کنــــــــــم بگــــــــــم

ڪي ڪوچــــــــــولوي منواذیــــــــــتـــــ ڪرده

اشڪ تو چشاش جمع شہ بگــــــــــہ

آقاتــــــــــون هاپو شده همــــــــــش گازم میگیــــــــــره

منم واسه ایــــــــــنکه دل بچمــ شاد شه

باهاش نقــــــــــشه بڪشمــــــــــوبریــــــــــم

کلی آقامونــــــــــو گاز بگیریــــــــــم

بچــــــــــم ڪیفـــــ ڪنه♥

ﺗﺎ ﺣﺎﻻﺩﻟﺖﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﮐﻪ …
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﯾﮑﯽ ﺑﺎﺷﯽ ...
ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺩﻟﺖ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﮕﯽ ﺩﻭﺳـــﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ...
ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺩﻟﺖ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﻭﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﻓﺪﺍ ﮐﻨﯽ ...
ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺧﺪﺍ ﺭو ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻠﻘﺖ ﮐﺴﯽ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﮐﺮﺩﯼ؟
ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﮕﻦ ﻋﺸــــــــــﻖ
ﺣـــــﺲ ﻗﺸﻨﮕﯿﻪ ! ﻣﮕﻪ ﻧﻪ؟

دلــم کمــی غیـــرت مردانـــه می خواهـــد ...

ساعت 11:47 دقیقه نیمه شب بود.

شبو تنهایی و یه سکوت آروم و یواش داشت موزیک گوش میداد

سیگار و برداشت و روشن کرد و رفت کنار پنجره کام گرفت و به آسمون نگاه کرد...

یه شب سرد و آروم .پنجره ی نیمه باز.دود سیگار و آهنگی که پراز خاطره بود....

سیگارش تموم شد.پنجره رو بست که هوای اتاقش سرد نشه . رفت رو تختش

گوشی موبایل رو برداشت و شروع کرد به نوشتن اس ام اس:

Salam divoone khabi ya bidar?manke aslan khabam nmibare.daram

on ahang ghashangaro gooosh midam.hamonike hamishe

2taie mikhondimesh. emshab yadet raft sms shab bekheyr bedia...

yeki talabet! khoOoOoOoOb bkhabi..boOoOoOoOos eshgham...

مثه همیشه می خواست مسیج رو بفرسته واسه عشقش ولی یهو یادش اومد که اون 3روز پیش ازدواج کرده

چشماش پراز اشک شد.بغض کرد....!

گوشی از دستش افتاد...موزیک تموم شد...صورتشو گذاشت رو بالشو بی صدا گریه کرد...

دست خودش نبود...! آخه خیلی وقت باهم بودن  و یه دنیا خاطره و روزای تلخ و شیرین که تو چند روز فراموش نمیشه...

خیلـــــی سخــــــته.....!!!

خوبم ...!!!
باور کنید!!!!..
اشکها را ریخته ام!!!..
غصه هارو خورده ام!!!..
نبودن هارا شمرده ام.......
این روزها که میگذرد..خالی ام..
خالی از خشم ,دلتنگی ,نفرت ,...
و حتی از عشق خالی ام از احساس

مــلـــودے آرام بـــود . . .

ســڪـوت ِ زیـبــایے فـــــریـاد مــیـزد . . .

خــسـتـه اے مــشـغــول ِ نــوشـتــن بــود . . . 

ضـجّــه مــے زد ُ مـے نــوشــت . . .

غـــرق بــود در ڪـتـاب هـایـے ڪـه هـنــوز بـرگے را ورق نـزده بـود . . .

بـاران سیـلے مے زد بـر اطــاق زیـر بـامے ڪـه شیـروانـیـش ،

بـه الـتـمـاس خـیـس نـڪردن ِ ڪـفـش هـایـت بـه پــاے زمـیـن افـتــاده بـود . . .

هــمـه چــیـز آرام بــود . . . 

تــو هــم بــرو . . . 

تــو بـا ایـن پــاهـایــت بـه جــان خــط مـمـتــد ایــن جـاده هـا بـیـافـت . . . 

رفـتـنـت دردے نـداشـت . . .

تـنـها دردم دهـن ڪـجے تـیـڪ تـاڪـ سـاعـتے اسـت ڪه ،

ثـانـیـه بـه ثـانـیــه ے نـبــودت را بـه رخــم مـیـڪـشـنـد .