هیچ وقت فکر نمی کردم روزی برسه که روزه ی
تنهاییمو بشکنمو تنهایی رو از زندگیم دک کنم...
یادم میاد روزی رو که به تنهایی قول دادم که باهاش باشم اونم گفت تا
وقتی پیشمه که من بخوام ، بهش گفتم برای همیشه می خوامت اما حالا....
این من بودم که زدم زیر قولم و با زبون بی زبونی ازش خواستم که بره
روزی که تنهایی با ساکش از دنیام خارج شد تو وارد زندگیم شدی ،
تو با اون دو تا چشم زلالت
تویی که یهویی وارد دنیام شدی و گفتی دوسم داری ، منه سادم باورت کردم....
دلت اومد عزیزت رو جلوی چشمای من بغل بگیری؟
دلت اومد عهد و پیمونی که بستیم درشون رو گِل بگیری؟!
دلت اومد توی سالگرد تولدم منو تنها بذاری؟
دلت اومد کادوی تولدم برام عزیزت رو بیاری؟
یادته بهم می گفتی تا ابد تا همیشه پیشم می مونی؟
دلت اومد که همین اول راهی غزل خدافظی برام بخونی؟!
یادته قرارمون تو کوچه پشتی کنار اقاقیا بود؟
یادته اقاقیای کوچه پشتی خونۀ گنجشککا بود؟
یادته قرار گذاشتی واسشون غذا بیاری؟
دلت اومد جوجه گنجشکا رو چشم برا بزاری؟!
یادته دفعۀ آخر تو چشام نگا نکردی؟
یادته وقت خداحافظی گفتی هرجا رفتی برمی گردی؟
یادته گفتم بهت من از نگاه تو می خونم؟
دلت اومد خاطراتم رو بدیگری بدی و من ندونم؟!
دلت اومد که به احساسم تو نامه هام بخندی؟!
یادته که نامه هام رو روزی صد دفعه می خوندی؟
یادته نصف شبا زنگ می زدم گریه می کردم؟
یادته بهم می گفتی عزیزم گریه نکن دورت بگردم؟
یادته بهت می گفتم میدونم یه روزی میری؟
یادته بهم می گفتی بدونِ دلم می میری؟
یادته بهت می گفتم دل من هواتو کرده؟
یادته بهم می گفتی عزیز دل منی بهونه گیری؟!
یادته بهت می گفتم با تو بُستان و بهارم؟
دلت اومد دِلِ ساده مثل آب بشه کویری؟!
صد حرف و یک جواب....مهم نیست... بگذریم
خوابت شده عذاب؟ ....مهم نیست... بگذریم
سنگین شده تمام دل من قبول کن
رفت آن زمان ناب....مهم نیست... بگذریم
دیشب به گوش سجده زدم حرفهای تلخ
((تا کی مرا عذاب؟!...))....مهم نیست..بگذریم
من در تمام زندگیم صبر کرده ام
کو اجر بی حساب؟؟!...مهم نیست...بگذریم
دیگر نه راه پیش و نه پس مانده بر دلم
پلها دوسو خراب....مهم نیست...بگذریم
خندیده ام به ریش دلم با صدای تو
آن شور و آب و تاب...مهم نیست بگذریم
گاهی برای سادگی ام گریه میکنم
از پشت این نقاب...مهم نیست...بگذریم...
گــاهـی شــایـد لازم بـاشــد ،
از یــاد ببـــریـم
یـــاد آنهـــایی را که ،
بــا نبـــودنشان
بـودنمـــان را ،
به بازی گـرفــتند . . . !!
گاهی اوقات باید خیانت کرد تا ارزش صداقت
برای کسی ک تفاوت میان این دو را درک نمی کند ، مشخص شود !
گاهی باید نبخشید کسی را ک بارها او را بخشیدی و نفهمید ،
تا این بار در آرزوی بخشش تو باشد!
گاهی نباید صبر کرد باید رها و کرد و رفت تا بدانند ک اگر ماندی ...
رفتن را بلد بوده ای !
گاهی بر سر کارهایی ک برای دیگران انجام می دهی باید منت گذاشت
تا آنرا کم اهمیت ندانند !
گاهی باید بد بود برای کسی ک فرقِ خوب بودنت را نمی داند !
و گاهی باید ب آدمها از دست دادن را متذکر شد !
آدمها همیشه نمی مانند یکجا در را باز می کنند و برای همیشه می روند !
هِـــے تـــ×ــــو......!!
بآ خود چهـ فکـــر کرבهــ ايے.....
اَز مَـטּ בور بآش
خيلے وَقتـ اَست اَز سنگـ هَم سَخت تـر شـבه اَم
تنهآ کآريے کهـ ميتوآنم اَنجآم دهم
ضربهـ زבטּ اَستـ.....בل شکستَـטּ اَستـ .....
اَشکـ בر آوردטּ اَستـ
בل ِ مـَטּ פـوصلـﮧ ڪُـטּ בآב زבטּ مـَمنوع اَست !
ڪَم بڪُـטּ ایـטּ گلـﮧ،
فـَریـآב زבטּ مـَمنوع اَست !
شـآבے اَز مـَنظر ایـטּ قـوґگـُنـآهـﮯست بـُزرگ
بزטּ آهنگ ولـﮯ شـآב زבטּ مـَمنوع اَست...
اگر آنکه رفت
خاطره اش را می بُرد
فرهاد سنگ نمی سُفت!
مجنون آشفته نمی خُفت!
حافظ شعر نمی گفت…!
باز باران نه نگویید با ترانه می سرایم این ترانه جور دیگر
باز باران بی ترانه دانه دانه بر بام خانه
یادم آید روز باران پا به پای بغض سنگین تلخ و غمگین
دل شکسته اشک ریزان عاشقی سرخورده بودم
می دریدم قلب خود را
دور می گشتی تو از من
با دو چشم خیس و گریان
می شنیدم از دل خود این نوای کودکانه
پر بهانه زود برگردی به خانه
یادت آید هستی من آن دل تو جار می زد
این ترانه باز باران باز می گردم به خانه
پیک شب سرد تو خیابون تو دستات ، هــــا میکنی
خودتو مقـــــــــــــــــــــــابل دو چشم پیدا میکنی
با نگاهت حس ّ مرموزی رو القــــــــــــا میکنی
وجودت به وجد میاد اما هـــــــــــــــــاشا میکنی
عشق من ، تُو هر روز فرم به فرم به تغییر
از همه نسیــــــــــــــــم طوفان ِ تحت تاثیر
من همونم که تورو این طور ترسیـــم کردم
قلب آزردت ُ تو آغوشم ترمیــــــــــم کردم
کسی که زخــــــم های روحتو جراحی کرد
شب و روز بی وقفه افکـــارتو طراحی کرد
قلبمو مشغول جمله هــــــــای سادت کردم
من به سختی به وجود ِ سادت عادت کردم
تو رو بی نیاز از آرزوی واهـــــــی کردم
من تو رو به دنیای واقعی راهــــــی کردم
حس خنثی ای که تــــو روح آزادت هست
همه چیزی که از من هنوز تو یادت هست
درونم حس میکنم جوشش اوهــــــــــــومی
لحظه هــــــــــــایی که تو از دور ناآرامی
دشمن زیبایــــــــــــی از عصاره ی خودم
با فراموش کردن تو از خودم محــــو شدم
تو ازم دور شدی و من بــــــــــی تاب شدم
روز تحمل کردم شب ها بــــی خواب شدم
من کمی وقت میخوام تا ازت ســـــرد بشم
شبیه دنیـــــــــــــــــــــایی که لهم کرد بشم هیچ نگو
یک فلاسک چای و یک رودخانه که اعتماد به نفسش از دریا بیشتر است و تنها یک دوربین ،
تنها برای اینکه گرفته باشمت یک سکانس در آغوشم …
اینست تمام دغدغه های مردی که از وصیت کردن بدش می آید !
مثل آن روزهایی که ساعت ها به تماشای ابرها می نشستی و به دنبال شکل های
متفاوت بودی، یا به جستجوی سیاره ها و سفینه ها در شب به آسمان خیره می شدی
و یا ساعت ها نظاره گر پرنده ها و حیوانات بودی بی آنکه خستگی بر تو غلبه کند.
شاید در آن دوران کمتر بی حوصله می شدیم و لذت بیشتری از زندگی می بردیم.
هرچه بزرگتر می شویم نسبت به اطرافمان بی توجه تر می شویم و کمتر چیزی
پیدا می شود تا توجه مان را به خود جلب کند.
ولی برای بازیافتن شور زندگی، لازم نیست کودک باشیم و به دوران کودکی
بازگردیم، به آنچه نیاز داریم زنده نگه داشتن آن در وجودمان است; همان احساسی که
ساعت ها لبخند را بر لبانمان جاری می ساخت و به زندگیمان هیجان می بخشید.
این احساس، در وجود همه ما هست، اما شاید لایه ای از حزن آن را فرا گرفته است!
خدای عزیزم! مرا گفتی از رگ گردن به تو نزدیک ترم!
آخ! چه زیــبـــــا گـفـتـی...
اگر ذره ای از محبتت نباشد زندگانی بر من تمام است.
.........
خدایا بار دگر محبتت را بر من روا دار
دلم برای دوست داشتن های راستین تنگ شده
چه سخت است وصف کسی که معناگر عشق است! مصداق آدمیت!
همان کسی که می شنود حرفایی که قلبش را می سوزاند و می بیند دردهایی که امانش را می برد.
ولی خود را به نشنیدن میزند، به ندیدن تا پنهان کند زخمهایی را که به خاطر مهربانیش بر جای مانده
و پنهان کند، دردهایی را که به خاطر شاد کردن دلی، در سینه اش پنهان مانده!
آری! چه سخت است و چه ماجرای عجیبی دارد، این " عشق! "
از بار مشکلات شانه خالی کنی !
دراز بکشی و ساعت ها به آسمان خیره شوی...
پا روی پا بیندازی و هیچ کاری نکنی..!
یا اصلا، هر کاری که دلت خواست بکنی
مانند کودکی شوی،
بازی کنی، فریاد زنی، بهانه بگیری، بی هوا
بخندی و هر وقت دلت خواست گریه کنی...
آری ! باید گاهی زد به بیخیالی !
آنقدر بیخیال که بتوانی لحظه ای زندگی کنی.
سهراب!
با تو ام ای سهراب!
کاش می شد سر برآری از خاک
تا با تو حرف زنم
از دل تنگم گویم
که هنوز هم
آفتابی هست یک دست.
سارها امده اند .
تازه لادن ها پیدا شده اند.
اما دانه های دل مردم هنوز پیدا نیست!
و من مثل آن روزها، مثل تو اشک می ریزم.
و دگران می خندند!
بدون حضور تو
با دلی تنها
با هزار آه
با نگاهی بغض آلود به این فاصله
به این شب ها به این کاغذ های باطله
کاغذ هایی برای کشیدن لطافت نگات
برای بیان مخمل رنگ چشمات
بدون تو
این واژه دلتنگی چه معنای دلگیری دارد
چه وسعتی...چه رنگ شبگیری دارد
بدون تو
سوگی دارد فضای اتاقم
و از با تو بودن خیال میبافم
اشک تمدید می شود در نگاهم
بدون تو آه بدون تو...
حسرت چه جولانی میدهد برای لحظه دیدار
جسمم چگونه میجوشد در این سوی دیوار
مثل یک بیمار
گذر کند این زمان طعنه تلخی است انگار
بدون تو قصه نیست
حال امشب و هر شب من است
بدون تو
لحظه های با تو بدون مثل نام قشنگ تو
پرستو وار از خاطره آرامشم کوچ میکند
بدون تو آه که زمان با من انگار گل یا پوچ میکند
بدون تو حال من اما...
پشت یک واژه آه
من تا همیشه تنها
ساده و کودکانه گریه میکنم
کنـارم هستـی و انگـار همیــن نـزدیکیـاست دریــا
مگـه مـوهاتـو وا کردی که مـوجش اومـده اینجا
قشنگــه ردپـای عشــق بـیـا بـی چتــر زیـر بــرف
اگه حال منو داری میفهمی یعنی چتی این حرف
میــدونــم کـه یـه وقتـایـی دلـت میگیـره از کـارم
روزایی که حواسم نیست بگم خیلی دوست دارم
تـو هــم مثـل منـی انگـار از ایـن دلتنگیــا داری
تو هم از بس منو میخوای یه جورایی خـودآزاری
یــه جـورایـــی خــود آزاری
در برابرش ایستادم
سر تعظیم فرود آوردم
زیرا او بهتر از هر کس حقایق را بر من فاش ساخت,
با تماشای او دانستم دوری او چنان افسرده و پژمردهام کرده است
که میخواستم سنگی بردارم بر صورتش زنم و او را در هم بکوبم که
دیگر قادر نباشد این دل شکسته را بصورت تصویری
این چنان پرچین و چروک نشان دهد...
ولی افسوس دستم حرکت نکرد
زیرا او حقیقت بود و من فریفته و مکر،
او صافی باطن داشت و من غرق در گناه،
او حاکم بود و من محکوم ابدی!؟!
میگویند نخستین عشق که در شباب جوانی وجود انسان را فرا میگیرد
هرگز فراموشی شدنی نیست و آتش سوزاننده آن عقل و دل انسان را پایمال میکند.
من میگویم که عشق از نخستین روز تا واپسین دم حیات این بشر را
چون شمعی فروزان زنده نگاه میدارد و نشاط و شادمانی بدو میبخشد.
دل بی عشق انسان را به دیار جنون میبرد و بلای دل صاحبدلان
عشق است و تماشای قد سرو مانند یار. ولی همین بلا مستی
دل انگیزی دارد که شاید از سرچشمه حیات ابدی فرو زندگی خاصی را گرفته و منعکس میکند.
زندگی بازی شطرنجی است. 
کاش بلد بودم باخت رو بپذیرم.
کاش بپذیرم آنچه در سرنوشتم نبوده و نیست
کاش عادت کنم به نبودن ها
کاش یاد بگیرم حسرت نخورم
کاش.....
نه فريادي ، نه آهنگي ، نه آوايي ،
نه ديروزي ، نه امروزي ، نه فردايي ،
زمان در خواب بي فرجام ،
خوش آن خوابي كه بيداري نمي بيند !
مرا هر چند بشکستی
نمی خواهم شکست تو
نمی خواهم که اندوهی ببینم حتی در آن چشم مست تو.
نمی خواهم تو را هرگز نمی یابم تو را هرگز
ولی ترک خیال تو نمی دارم روا هرگز
بچه ها نظرتون راجب شعرا چیه؟؟؟
چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید:
چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟
چرا لبخندهایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟
اما افسوس که هیچ کس نبود ...
همیشه من بودم و تنهایی پر از خاطره ...
آری با تو هستم ...!
با تویی که از کنارم گذشتی...
و حتی یک بار هم نپرسیدی،
چرا چشمهایم همیشه بارانی است...!!
دیگر نه وفایی دارم . . .
نه محبتی . . .
دیگر برنگرد . . .
چیزی که زیاد است عشق های دورغین و کوتاهست !
دیگر برنگرد . . .
دیدمش ... تنم لرزید دلم خواست محو تماشایش باشم ؛
دلم خواست تا آخر عمر به او خیره باشم دلم خواست ...
اما این شرم نگذاشت ؛ چون بنفشه ای سر به زیر افکندم ؛
به زمین خیره شدم و او به آرامی از کنارم گذر کرد ؛
با خطی از عطر دورم حصار کشید این دلخواه ترین اسارتی است ؛
که عادلانه ترین حکمش حبس ابد من است
پاییز یکی از زیباترین فصل های خدا است که
همچون جشنواره رنگ، مملو از
زرد و قرمزها و رنگ هایی است که قلب انسان راتسخیر می کنند و
هیچ وازژه ای جز شکر خداوند متعال را نمی توان بر زبان آورد. بچه ها
عجب ماهی بدنیا اومدم من.چرا میگن غمگینه این فصل؟؟؟ ببین چقد ارامش بخشه!!!!!
گاهی فقط از کل دنیا دلت یکی را می خواهد
و خودت هم خوب می دانی …
تا ابد هم که منتظرش بمونی و واسش تلاش کنی
هیچ وقت به دستش نمی آوری
باید بگذاری و بگذری
و تا همیشه اونو توی دلت نگه نداری
و چه سخت است این دانستن …!
پاییز است …
فصل همیشگی لحظه هایم
نرفته دلم هوایت را دارد
به بودنت …
به هوایت…
به دیدنت …
به رنگ و رویت…
به صدای خش خش برگهایت..
وبه باران گاه و بی گاهت عادت کرده بودم …
به رفتنت اما…
نه…!
طعم سرد یلدا برایت شیرین
![[عکس: msyeu8l98metr2wl1fkj.jpg]](http://www.8pic.ir/images/msyeu8l98metr2wl1fkj.jpg)
ساده هستم
ساده می بینم
ساده می پندارم زندگی را
نمیدانستم جرم می دانند سادگی را
سادگی جرم است و من مجرم ترین مجرم شهرم
ساده می مانم…
ساده میمیرم…
اما…
ترک نمی گویم پاکی این سادگی
![[عکس: 0oof3n9zx7h9m0plkcfi.jpg]](http://www.8pic.ir/images/0oof3n9zx7h9m0plkcfi.jpg)
اگه کسی رو دوست داشته باشی نمی تونی تو چشماش زل بزنی ...!!
نمی تونی دوریش رو تحمل بکنی ....!!
نمی تونی بهش بگی چقدر دوستش داری ...!!
نمی تونی بهش بگی چقدر بهش نیاز داری ...!!
برای همین عاشقا دیوونه میشن...!!
![[عکس: 0.345548001376294000_taknaz.jpg]](http://www.taknaz.ir/upload/80/0.345548001376294000_taknaz.jpg)
چند روزیست دست هایم را…
با چند کتاب و نوشته، سرگرم کرده ام اما…
گول نمی خورند…
هیچ چیز معجزه ی دست های تو نمی شود!
من پذیرفتم شكست خویش را
پندهای عقل دوراندیش را
من پذیرفتم كه عشق افسانه است
میروم شاید فراموشت كنم
می روم از رفتن من شاد باش
آرزودارم ولی عاشق شوی
آرزو دارم بفهمی درد را تلخی برخوردهای سرد را
![[عکس: l4ts43v4qqf74u9tc.jpg]](http://www.8pic.ir/images/l4ts43v4qqf74u9tc.jpg)
تبادل لینک
هوشمند
برای
تبادل لینک
ابتدا ما را با
عنوان par haye khise
ehsasam و
آدرس ashki123.LXB.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
